
Aerobik to bez wątpienia atrakcyjna forma zajęć wychowania fizycznego, przede wszystkim ze względu na korzyści wynikające z różnorodnych ćwiczeń i form zajęć oraz łatwego dostępu do opisywanej aktywności fizycznej. Potrzebne jest tylko pomieszczenie do ćwiczeń, odtwarzacz CD, kreatywny nauczyciel i chętni do nich uczniowie.
Podstawa programowa 3 – Poznawanie własnego rozwoju fizycznego i sprawności fizycznej oraz praktykowanie zachowań prozdrowotnych Klasa: VI, szkoła podstawowa (dziew. i chł.) data: 08.03.2011 r.
Gry pomocnicze i zadaniowe są doskonałym środkiem treningowym, do nauczania i doskonalenia zarówno umiejętności technicznych, jak i taktycznych naszych podopiecznych. Z pewnością są zdecydowanie atrakcyjniejsze i bardziej motywujące od ćwiczeń w formie ścisłej, a przede wszystkim w odróżnieniu od formy ścisłej są bardzo zbliżone do warunków gry właściwej.
Podstawa programowa (3.1) Sporty całego życia i wypoczynek. Uczeń stosuje w grze: odbicia piłki oburącz sposobem dolnym, zagrywkę, forhend i bekhend, zawody. Klasa: II – III gimnazjum Czas trwania: 45 minut Liczba ćwiczących: 24 Miejsce: sala gimnastyczna, boisko Przybory: piłki (dla każdego z ćwiczących, talerzyki, oznaczniki)
Podstawa programowa II Etap edukacyjny, 3.2. Sporty całego życia i wypoczynek. Uczeń stosuje w grze rzut piłki do kosza
Tchoukball (wym. czukbol) to świetny sport zarówno dla początkujących jak i dla zaawansowanych. Podstawowe ruchy są proste i naturalne, a główne zasady łatwe do opanowania. Bezkontaktowy charakter tej dyscypliny sprawia, że w tchoukball można grać w mieszanych składach, zarówno pod względem płci, jak i wieku. Poza bramkami do gry nie potrzeba dodatkowego wyposażenia.
Podstawa Programowa dla IV etapu edukacyjnego (zakres podstawowy): 2.1. Trening zdrowotny. Uczeń ocenia rekcje swojego organizmu na wysiłek fizyczny o różnej intensywności Miejsce zajęć: hala sportowa Czas zajęć: 45’ Ilość ćwiczących: 20
Motywacja podczas świadomego i cyklicznego wysiłku fizycznego jest bardzo ważna i integralna z cały systemem szkolenia (nie tylko sportowego). Nauczyciel wychowania fizycznego planując cały rok swojej współpracy z uczniami, często myśli kilka lat w przód. Jest to jak najbardziej prawidłowa postawa edukatora zdrowia.
Wychowanie fizyczne to nie tylko obowiązkowe lekcje koszykówki czy piłki nożnej i innych dyscyplin sportu, to również udział w pozaszkolnych zajęciach i zawodach, które są kontynuacją pracy na lekcji, zarówno ucznia jak i nauczyciela. Naszym zadaniem jest przecież rozwijanie zainteresowań uczniów, a przede wszystkim przez obserwację odkrywanie w nich talentów sportowych i odpowiednimi środkami zachęcenie do ich rozwoju.
Efektywność wychowania fizycznego to głównie przemyślana i zaplanowana praca nauczyciela, dostosowana do potrzeb rozwojowych i możliwości uczniów, którego sukcesem są postępy całej grupy (nie tylko uczniów o wysokiej sprawności fizycznej, reprezentujących szkołę na zawodach sportowych) oraz pusta ławeczka, na której niekiedy zasiadają niećwiczący. Oczywiście czynniki, które najbardziej wpływają na efektywność i realizację naszych celów to m.in.: osobowość nauczyciela – odpowiednia komunikacja z uczniami, nawiązanie partnerskiej współpracy opartej na konkretnych zasadach (najlepiej wspólnie opracowanych), ale przestrzeganych przez każdą ze stron, uwzględnianie potrzeb uczniów, motywowanie ich do pracy m.in.: przez stosowanie atrakcyjnych form i metod pracy. Niezbędne jest również opracowanie sensownych wymagań edukacyjnych i sprawiedliwe ocenianie, ze zwróceniem uwagi na wyrównanie szans zdobywania...
Podstawa programowa: 7.1 Uczeń wyjaśnia, czym jest zdrowie; wymienia czynniki, które wpływają pozytywnie i negatywnie na zdrowie i samopoczucie, oraz wskazuje te, na które może mieć wpływ.
Wychowanie fizyczne jest specyficznym przedmiotem, na którym uczniowie są w większym stopniu narażeni na kontuzję czy wypadek. Prawdopodobieństwo powstania wypadku podczas zajęć wychowania fizycznego wzrasta proporcjonalnie do stopnia trudności zajęć czy ćwiczeń. Przyczyny powstawania wypadków są bardzo różnorodne.
Opiekunem stażu może zostać nauczyciel mianowany lub dyplomowany. Każdy opiekun chce angażować się w swoją rolę jak najlepiej aby wspierać młodego podopiecznego na początku jego drogi zawodowej.Opiekunem stażu może zostać nauczyciel mianowany lub dyplomowany. Każdy opiekun chce angażować się w swoją rolę jak najlepiej aby wspierać młodego podopiecznego na początku jego drogi zawodowej.
Niewątpliwie większość z nas zdaje sobie sprawę, że komunikacja jest jednym z niezbędnych elementów nawiązywania i podtrzymywania relacji międzyludzkich. Ponadto jest to obszar najtrudniejszy i będący nieustannie w fazie doskonalenia.
Komunikacja stanowi bardzo istotną rolę w procesie kształcenia, uczenia się i wychowania ucznia. Prawidłowa – może budować zaufanie i poczucie bezpieczeństwa na linii nauczyciel – uczeń, ułatwić uczniom przyswajanie wiedzy i umiejętności, wspierać adekwatną ocenę własnej wartości ucznia. Czy istnieją zatem wskazówki, jak budować skuteczną komunikację? Można wyróżnić kilka elementów, które ułatwią porozumienie w relacji, a także unaocznić błędy, których powinniśmy się wystrzegać.