Na wstępie chciałbym, żebyś przypomniał sobie, kiedy ostatni raz pochwaliłeś ucznia w swojej ulubionej klasie. A teraz spróbuj zrobić to samo w przypadku pozostałych klas. Prawda, że zdecydowanie rzadziej? Prawdopodobnie nawet nie pamiętasz, kiedy powiedziałeś coś miłego do ucznia, który notorycznie nie przygotowuje się do twoich zajęć albo cechuje go niska sprawność fizyczna. W tym artykule będę się starał cię przekonać, że to duży błąd.
1. Keep calm and smile
Przede wszystkim – głęboki wdech, wyprostuj plecy, a na twarzy – uśmiech! Robisz świetną robotę i starasz się, jak możesz, aby dzieci robiły postępy. Zadbaj o to, żeby rodzice odbierali cię pozytywnie. W ich obecności niezobowiązująco rozmawiaj z dziećmi, chwal je zawsze, ile wlezie, i wplataj do rozmowy anegdotki z lekcji. Jeśli rodzice nabiorą do ciebie pozytywnego stosunku, jest duża szansa, że i dzieci będą cię dobrze postrzegać.
Lekcja wychowania fizycznego to podstawowa jednostka organizacyjna, podczas której realizowany jest program nauczania. Jej schemat określa tok lekcyjny składający się z 3 części. Stanowi on strukturę pomocniczą w planowaniu ćwiczeń i dostosowywaniu ich do tematu oraz celu (głównego i szczegółowych) lekcji. Istotne jest, by ich rodzaj i kolejność stosowania pozwalały na prawidłowe natężenie wysiłku – z kumulacją w części II, czyli głównej.
Podczas wakacji wiele dzieci i młodzieży wyjeżdża na kolonie i obozy lub uczestniczy w półkoloniach. Uczniowie, oprócz rozwijania swoich pasji czy zwiedzania poszczególnych miejscowości, powinni również spędzać czas aktywnie. To sprawia zawsze wszystkim wiele radości i daje mnóstwo frajdy.
Coraz częściej z sentymentem wracamy pamięcią do czasów PRL. Dookoła obserwujemy powrót mody z tamtych lat. Ubrania, fryzury, meble… Dla starszych to powrót do lat dzieciństwa, dla tych młodszych intrygujący świat młodości rodziców i dziadków. Na podwórkach i osiedlach pełno było dzieci, które bez względu na pogodę organizowały sobie czas na dworze. Mało kto siedział w domu, bo i po co? W telewizji nie było nic ciekawego, nie kusił tablet czy telefon.
Nie ulega wątpliwści, że gry i zabawy ruchowe na świeżym powietrzu z wykorzystaniem piłki stanowią atrakcyjną formę spędzania wolnego czasu – także dlatego, że można je modyfikować w zależności od sytuacji.
Wakacje to czas, kiedy można pokusić się o tematyczne zajęcia dla dzieci w ramach dnia czy nawet tygodnia. Tematów jest wiele, a ich wybór zależy od prowadzącego. W przypadku najmłodszych warto wybrać taki, który jest im bliski. Dlatego na temat kolonijnych zajęć proponuję leśne zwierzęta.
Celem nadrzędnym wychowania fizycznego jest przygotowanie do aktywnego uczestnictwa w kulturze fizycznej po ukończeniu edukacji szkolnej i/lub w czasie wolnym od wszelkich obowiązków. Słowo przygotowanie ma tutaj najbardziej znaczącą konotację, gdyż to właśnie na lekcjach wychowania fizycznego nauczyciel przedstawia uczniom ofertę ćwiczeń, zabaw i gier ruchowych, które z pożytkiem można wykorzystać w wybranym przez siebie czasie i dla określonego przez siebie celu.
Czytając o rotatorach stawu barkowego, można pomyśleć, że zagadnienie to bardziej wiąże się z treningiem kulturystycznym czy też fitness. Otóż nie. Ceniący się zawodnik, który podchodzi z rozsądkiem do uprawianej sztuki lub sportu walki, zdaje sobie sprawę, że na sukces składa się wiele czynników (dieta, nastawienie, motywacja, trening, regeneracja, brak najsłabszych ogniw, predyspozycje, zapobieganie kontuzji).
Przewidywanie uzdolnień do uprawiania danej dyscypliny sportu na podstawie badań genetycznych zyskało realny kształt. Uzyskane informacje pozwalają nie tylko wybrać taki sport, w którym szanse na osiąganie dobrych wyników są wysokie, ale i dobrać optymalne dla danego zawodnika metody i techniki treningu.