Podczas wakacji wiele dzieci i młodzieży wyjeżdża na kolonie i obozy lub uczestniczy w półkoloniach. Uczniowie, oprócz rozwijania swoich pasji czy zwiedzania poszczególnych miejscowości, powinni również spędzać czas aktywnie. To sprawia zawsze wszystkim wiele radości i daje mnóstwo frajdy.
Coraz częściej z sentymentem wracamy pamięcią do czasów PRL. Dookoła obserwujemy powrót mody z tamtych lat. Ubrania, fryzury, meble… Dla starszych to powrót do lat dzieciństwa, dla tych młodszych intrygujący świat młodości rodziców i dziadków. Na podwórkach i osiedlach pełno było dzieci, które bez względu na pogodę organizowały sobie czas na dworze. Mało kto siedział w domu, bo i po co? W telewizji nie było nic ciekawego, nie kusił tablet czy telefon.
Nie ulega wątpliwści, że gry i zabawy ruchowe na świeżym powietrzu z wykorzystaniem piłki stanowią atrakcyjną formę spędzania wolnego czasu – także dlatego, że można je modyfikować w zależności od sytuacji.
Wakacje to czas, kiedy można pokusić się o tematyczne zajęcia dla dzieci w ramach dnia czy nawet tygodnia. Tematów jest wiele, a ich wybór zależy od prowadzącego. W przypadku najmłodszych warto wybrać taki, który jest im bliski. Dlatego na temat kolonijnych zajęć proponuję leśne zwierzęta.
Celem nadrzędnym wychowania fizycznego jest przygotowanie do aktywnego uczestnictwa w kulturze fizycznej po ukończeniu edukacji szkolnej i/lub w czasie wolnym od wszelkich obowiązków. Słowo przygotowanie ma tutaj najbardziej znaczącą konotację, gdyż to właśnie na lekcjach wychowania fizycznego nauczyciel przedstawia uczniom ofertę ćwiczeń, zabaw i gier ruchowych, które z pożytkiem można wykorzystać w wybranym przez siebie czasie i dla określonego przez siebie celu.
Czytając o rotatorach stawu barkowego, można pomyśleć, że zagadnienie to bardziej wiąże się z treningiem kulturystycznym czy też fitness. Otóż nie. Ceniący się zawodnik, który podchodzi z rozsądkiem do uprawianej sztuki lub sportu walki, zdaje sobie sprawę, że na sukces składa się wiele czynników (dieta, nastawienie, motywacja, trening, regeneracja, brak najsłabszych ogniw, predyspozycje, zapobieganie kontuzji).
Przewidywanie uzdolnień do uprawiania danej dyscypliny sportu na podstawie badań genetycznych zyskało realny kształt. Uzyskane informacje pozwalają nie tylko wybrać taki sport, w którym szanse na osiąganie dobrych wyników są wysokie, ale i dobrać optymalne dla danego zawodnika metody i techniki treningu.
W poprzednim numerze magazynu pisaliśmy o nierozłącznej spójności, jaka powinna istnieć pomiędzy pozycją gotowości a równomiernym rozłożeniem środka ciężkości ciała w celu optymalizacji efektywnego działania na bodziec jak najmniejszym kosztem energetycznym ludzkiego organizmu. Równie ważna jest synchronizacja balansu ciała z pracą nóg.
Jednym z najmniej lubianych i uważanych za najtrudniejsze zagadnienie koszykówki jest gra w obronie. Panuje powszechne przekonanie, że gra to ciężka i nieefektowna praca – w przeciwieństwie do ataku. Takie złe nastawienia należy tłumić w młodych zawodnikach i tłumaczyć im, że choć obrona nie jest najłatwiejszym zadaniem, bez niej żaden mecz nie zakończyłby się sukcesem. Zadaniem trenera jest więc już od pierwszych treningów przyzwyczajanie młodych adeptów do gry w obronie, a następnie doskonalenie umiejętności niezbędnych do bycia dobrym obrońcą.
Ogólną sprawność fizyczną w grupach dziecięco-młodzieżowych najkorzystniej jest rozwijać za pomocą popularnych i prostych metod oraz ćwiczeń integrujących (w dwójkach, trójkach). Do jednej z nich należy ścieżka zdrowia zazwyczaj zaplanowana i przygotowana (ustawiona) w naturalnym terenie (las, park).