Niezwykle ważną kwestią przy uprawianiu sportu jest odpowiednia dbałość o nawodnienie organizmu podczas treningu. Wysiłek fizyczny, szczególnie ten o dużej intensywności, znacznie zwiększa utratę wody oraz składników mineralnych poprzez wzmożenie procesu pocenia się. Najlepsze w celu ochrony przed odwodnieniem są napoje izotoniczne, ale nie sposób pominąć w tym temacie napojów energetyzujących, gdyż niektórzy mylą te grupy produktów.
Powszechnie znane są powiedzenia: „Lepiej zapobiegać, niż leczyć” lub „Przezorny zawsze ubezpieczony”. Wraz z rozwojem medycyny, psychologii, pedagogiki i wszelkiej świadomości dotyczącej zachowania człowieka coraz częściej słyszymy o działaniach prewencyjnych. Wszelka działalność profilaktyczna stosowana jest przez coraz bardziej popularną medycynę holistyczną, której celem jest nie tylko leczenie chorób, ale i działanie skierowane na zapobieganie im. Działania prewencyjne stosują także policja, straż pożarna, Inspekcja pracy poprzez kontrole danego obszaru, dodatkowo inicjując różne – mniej lub bardziej popularne – programy profilaktyczne z zakresu bezpieczeństwa pracy, pierwszej pomocy, zapobiegania uzależnieniom, agresji i demoralizacji osób nieletnich. Czy działania prewencyjne powinien wdrażać nauczyciel wychowania fizycznego bądź trener podczas prowadzonych przez siebie zajęć? Jeśli tak, to w jaki sposób?
Artykuł poświęcony budowaniu od podstaw zgranego zespołu – drużyny sportowej lub klasy wraz z omówieniem procesów towarzyszących formowaniu się zespołu i wskazówkami postępowania dla trenera lub nauczyciela, dzięki którym możliwe będzie zintegrowanie grupy.
Publikacja z dziedziny psychologii sportu. Przedstawia konkretne przykłady efektywnych i nieefektywnych komunikatów nauczyciela. Artykuł został również wzbogacony o test pozwalający ocenić umiejętności komunikacyjne wuefisty
Nieodłącznym elementem oceny dokonywanej zarówno podczas lekcji wychowania fizycznego, jak i treningu sportowego jest system nagradzania i karania. Jest jednym z czynników oddziaływania wychowawczego, stanowi informację zwrotną, nieocenioną w procesie nabywania nowych umiejętności. Znajomość mechanizmu działania oraz prawidłowe ich stosowanie jest niezwykle istotne, ponieważ oprócz bezpośredniego wpływu na zachowanie młodej osoby podczas zajęć, kształtuje jej cechy psychiczne na przyszłość.
Jak to się dzieje, że przy jednakowych warunkach zewnętrznych, takim samym przygotowaniu i podobnej motywacji niektóre osoby osiągają w swojej pracy czy nauce więcej niż inne? Niewątpliwie wynika to z różnic indywidualnych. Jak w takim razie rozpoznać predyspozycje danej osoby do najwyższych osiągnięć w jakiejś dziedzinie? I czy brak ponadprzeciętnych zadatków sportowych w dzieciństwie oznacza, że taka osoba nie zostanie w przyszłości sportowcem? Aby odpowiedzieć na powyższe pytania, warto przyjrzeć się samej definicji talentu czy zdolności.
Kwestia rywalizacji wśród dzieci i młodzieży w wielu kontekstach często pojawia się w dyskusjach rodziców, trenerów, nauczycieli, nie tylko wychowania fizycznego czy samych najmłodszych. Od wczesnych lat szkolnych staje się nieodłącznym elementem, który towarzyszy na każdym etapie życia.
Wielokrotnie zaznacza się, że uprawianie aktywności fizycznej i sportu może wnieść w życie młodej osoby wiele korzystnych doświadczeń, w efekcie których może rozwinąć się zarówno fizycznie, motorycznie, psychicznie oraz społecznie. W tym artykule skupię się na tym, jak aktywność sportowa wpływa na zmiany w zakresie funkcji psychicznych, a dokładniej tych odnoszących się do samooceny. Bardzo interesujący jest także proces odwrotny, a więc wpływ postrzegania siebie na osiągnięcia sportowe. Zagadnienie samooceny zarówno w kontekście zajęć wychowania fizycznego, jak i profesjonalnego uprawiania sportu warto analizować po zapoznaniu się z jej dokładną definicją. Na tej podstawie, na końcu artykułu, zastanowimy się, co można robić, aby kształtować adekwatną samoocenę uczniów i adeptów sportu.
Współczesna szkoła, oprócz wielu pozytywnych doświadczeń, nierzadko bywa dla uczniów źródłem lęków, stresu i miejscem przezwyciężania trudnych sytuacji. Przyczyn, niewątpliwie, jest wiele: przestarzały system nauczania, gwałtowny rozwój wiedzy i związane z tym trudności programu szkolnego, brak możliwości uczniów do nauki umiejętności miękkich (choćby o inteligencji emocjonalnej, radzeniu sobie ze stresem, rozpoznawaniu swoich mocnych stron). Oczywiście, warto zastanawiać się nad możliwościami przeciwdziałania temu zjawisku, jednak w tym artykule skupię się nad możliwościami łagodzenia negatywnych jego skutków.
Zagadnienie motywacji jest jednym z kluczowych aspektów nie tylko w sporcie na najwyższym poziomie. Zrozumienie mechanizmów działania motywacji, odkrywanie czym jest oraz obserwowanie mitów jej dotyczących może przydać się każdemu ze względu na powszechne występowanie w życiu codziennym. Odgrywa również bardzo istotną rolę w kształtowaniu nawyków sportowych przyszłych pokoleń. Jak zmotywować młodzież, aby chciała uprawiać aktywność fizyczną zarówno podczas zajęć wf-u, ale także w dorosłym życiu poświęcała na nią czas? To pytanie wydaje się najważniejsze.