Wielokrotnie zaznacza się, że uprawianie aktywności fizycznej i sportu może wnieść w życie młodej osoby wiele korzystnych doświadczeń, w efekcie których może rozwinąć się zarówno fizycznie, motorycznie, psychicznie oraz społecznie. W tym artykule skupię się na tym, jak aktywność sportowa wpływa na zmiany w zakresie funkcji psychicznych, a dokładniej tych odnoszących się do samooceny. Bardzo interesujący jest także proces odwrotny, a więc wpływ postrzegania siebie na osiągnięcia sportowe. Zagadnienie samooceny zarówno w kontekście zajęć wychowania fizycznego, jak i profesjonalnego uprawiania sportu warto analizować po zapoznaniu się z jej dokładną definicją. Na tej podstawie, na końcu artykułu, zastanowimy się, co można robić, aby kształtować adekwatną samoocenę uczniów i adeptów sportu.
Samoocena
Podobnie jak oceniamy otaczającą nas rzeczywistość, gromadzimy także doświadczenia dotyczące własnej osoby. Są one kumulowane i porządkowane wraz z naszym rozwojem i tak tworzy się pewien obraz wyobrażeń, pojęć, wartości dotyczących siebie samego. Obraz ten można podzielić na dwa główne elementy, czyli aspekt poznawczy i związany z nim aspekt oceniająco-wartościujący.
Warto zaznaczyć, że samowiedza jest podstawą samooceny. Na gruncie zgromadzonych informacji o sobie, oceniamy własne możliwości w różnych aspektach życia. Można zadać sobie pytanie: kto i co ma największy wpływ na osobę, która zbiera „dane” o sobie? Jak sprawić, aby był to wpływ pozytywny?
[ . . . ]
Aby przeczytać artykuł w wersji elektronicznej, musisz posiadać opłaconą prenumertę.
Scenariusz lekcji WF dla liceum. Do podstawy programowej IV etap edukacyjny. Wychowanie fizyczne: 2.3. Trening zdrowotny. Uczeń wyjaśnia związek między aktywnością fizyczną a zdrowiem i dobrym samopoczuciem oraz omawia sposoby utrzymania odpowiedniej masy ciała w różnych okresach życia.
