Podstawa Programowa dla IV etapu edukacyjnego (zakres podstawowy): 2.1. Trening zdrowotny. Uczeń ocenia rekcje swojego organizmu na wysiłek fizyczny o różnej intensywności Miejsce zajęć: hala sportowa Czas zajęć: 45’ Ilość ćwiczących: 20
Podstawa programowa: Sporty całego życia i wypoczynek. Uczeń poznaje elementy techniki i taktyki w wybranych indywidualnych i zespołowych formach aktywności fizycznej. Klasa: I liceum (DZ) Miejsce zajęć: hala sportowa Liczba ćwiczących: 20 Przyrządy i przybory: odtwarzacz płyt CD, płyty CD, kolorowe szarfy, piłki ręczne, nietypowe przybory: szal, kapelusz, czapka z daszkiem.
Podstawa programowa: Sporty całego życia i wypoczynek. Uczeń stosuje poznane elementy techniki i taktyki w wybranych indywidualnych i zespołowych formach aktywności fizycznej. Klasa: I–III liceum Czas trwania: 45 minut Liczba ćwiczących: 20 Miejsce: sala gimnastyczna, boisko Przybory: materace, step, bramka Tchoukball, płotki lekkoatletyczne, płotki małe, piłki ręczne, pachołki, talerzyki.
Uczniowie gimnazjum to wiekowo pokolenie Y, czyli osoby najbardziej narażone na reklamy. Bardzo często młodzież czuje się wyobcowana ze swojego środowiska szkolnego, a czas wolny spędza przed komputerem (rozrywka). Jedną z ról każdego nauczyciela jest wzmacnianie pozytywnych postaw ucznia wobec innych ludzi. Podczas lekcji wychowania fizycznego można bardzo szybko zauważyć wyniki socjometrii bez konstruowania socjogramu. Nauczyciel, który określił więzi pomiędzy sowimi uczniami ma wszystko, co jest potrzebne do pozytywnego wzmocnienia kontaktów międzyludzkich w grupie. Poniższe scenariusze gier terenowych wpisują się w Podstawę Programową Wychowania Fizycznego dla III etapu edukacyjnego 7.6 i 7 – Edukacja zdrowotna. Uczeń potrafi omówić znaczenie dla zdrowia (nie tylko fizycznego) dobrych relacji z innymi ludźmi (7.6) oraz potrafi wyjaśnić, w jaki sposób może dawać i otrzymywać wsparcie społeczne (7.7).
Klasa: I gimnazjum Czas trwania: 45 minut Liczba ćwiczących: 25 Miejsce: szkolny korytarz Numer podstawy programowej: 2.5 Przybory: płotki lekkoatletyczne, małe płotki, kapsle (różne kolory), materac, piłki lekarskie, drabinka koordynacyjna, laptop, karty pracy
Podstawa programowa: II etap edukacyjny (klasy IV – VI) Numer 5. 1 i 2 (Sport – uczeń wyjaśnia potrzebę przestrzegania ustalonych reguł podczas rywalizacji sportowej oraz uczestniczy w sportowych rozgrywkach klasowych). Temat lekcji: Squash, nauka odbicia forhend i bekhend Czas trwania zajęć: 45’ Miejsce zajęć: Hala sportowa Środki dydaktyczne: rakieta do squasha, piłka do squasha (do nauki gry dla dzieci – duża i miękka żółta lub niebieska), gwizdek, odtwarzacz muzyki, znaczniki, krzesła.
Rozgrzewka stanowi bardzo ważny element lekcji wychowania fizycznego. Istotne jest, żeby nawiązywała do części głównej lekcji, czyli zawierała ćwiczenia na te partie mięśniowe, które będą poddane pracy podczas wykonywania zadania głównego. Ważne jest, żeby zmieniać ustawienia i formy przeprowadzenia rozgrzewki, wprowadzać nowe ćwiczenia, żeby uczniowie się nie nudzili, jednocześnie byli zmotywowani i pozytywnie nastawieni do kolejnej części lekcji.
Klasa: II–III gimnazjum Czas trwania: 45 minut Liczba ćwiczących: 12 Miejsce: sala gimnastyczna, boisko Przybory: piłki (dla każdego z ćwiczących, talerzyki, oznaczniki)
Klasa: I gimnazjum (dziewczęta) Temat lekcji: Doskonalimy zagrywkę tenisową. Poznajemy technikę wykonania bloku pojedynczego oraz wzorową postawę kibica sportowego. Miejsce ćwiczeń: sala gier Liczba ćwiczących: 14 Przybory i przyrządy: siatka, linie boiska do piłki siatkowej, projektor, laptop, film, siatka, 1–2 górne części skrzyni, piłki siatkowe, laski gimnastyczne, nakrętki od plastikowych butelek, przybory (rekwizyty kibica) przyniesione przez uczennice, np. szaliki, czapki, pompony itp.
Wykorzystywanie wolnego czasu na różnego rodzaju siedzącą rozrywkę (oglądanie filmów, granie w gry komputerowe itd.) nie wpływa pozytywnie na postawę ciała młodego człowieka. Pojawia się coraz więcej klubów fitness dla dzieci lub innych ośrodków nastawionych na działalność prozdrowotną albo rekreacyjno-sportową. Należy pamiętać, że często zajęcia sportowe dla najmłodszych prowadzone są przez niewyspecjalizowanych „opiekunów”. Dlatego nauczyciel wychowania fizycznego musi umieć trafiać w potrzeby swoich uczniów. Ruch dla dzieci jest naturalny, a gdy nie chcą ćwiczyć na zajęciach wychowania fizycznego, to należy się zastanowić, jak temu zaradzić.