
Podstawa programowa: Sporty całego życia i wypoczynek. Uczeń stosuje poznane elementy techniki i taktyki w wybranych indywidualnych i zespołowych formach aktywności fizycznej. Klasa: I–III liceum Czas trwania: 45 minut Liczba ćwiczących: 20 Miejsce: sala gimnastyczna, boisko Przybory: materace, step, bramka Tchoukball, płotki lekkoatletyczne, płotki małe, piłki ręczne, pachołki, talerzyki.
Uczniowie gimnazjum to wiekowo pokolenie Y, czyli osoby najbardziej narażone na reklamy. Bardzo często młodzież czuje się wyobcowana ze swojego środowiska szkolnego, a czas wolny spędza przed komputerem (rozrywka). Jedną z ról każdego nauczyciela jest wzmacnianie pozytywnych postaw ucznia wobec innych ludzi. Podczas lekcji wychowania fizycznego można bardzo szybko zauważyć wyniki socjometrii bez konstruowania socjogramu. Nauczyciel, który określił więzi pomiędzy sowimi uczniami ma wszystko, co jest potrzebne do pozytywnego wzmocnienia kontaktów międzyludzkich w grupie. Poniższe scenariusze gier terenowych wpisują się w Podstawę Programową Wychowania Fizycznego dla III etapu edukacyjnego 7.6 i 7 – Edukacja zdrowotna. Uczeń potrafi omówić znaczenie dla zdrowia (nie tylko fizycznego) dobrych relacji z innymi ludźmi (7.6) oraz potrafi wyjaśnić, w jaki sposób może dawać i otrzymywać wsparcie społeczne (7.7).
Podstawa programowa: Sporty całego życia i wypoczynek. Uczeń poznaje elementy techniki i taktyki w wybranych indywidualnych i zespołowych formach aktywności fizycznej. Klasa: I liceum (DZ) Miejsce zajęć: hala sportowa Liczba ćwiczących: 20 Przyrządy i przybory: odtwarzacz płyt CD, płyty CD, kolorowe szarfy, piłki ręczne, nietypowe przybory: szal, kapelusz, czapka z daszkiem.
Podstawa programowa: II etap edukacyjny (klasy IV – VI) Numer 5. 1 i 2 (Sport – uczeń wyjaśnia potrzebę przestrzegania ustalonych reguł podczas rywalizacji sportowej oraz uczestniczy w sportowych rozgrywkach klasowych). Temat lekcji: Squash, nauka odbicia forhend i bekhend Czas trwania zajęć: 45’ Miejsce zajęć: Hala sportowa Środki dydaktyczne: rakieta do squasha, piłka do squasha (do nauki gry dla dzieci – duża i miękka żółta lub niebieska), gwizdek, odtwarzacz muzyki, znaczniki, krzesła.
Klasa: I gimnazjum Czas trwania: 45 minut Liczba ćwiczących: 25 Miejsce: szkolny korytarz Numer podstawy programowej: 2.5 Przybory: płotki lekkoatletyczne, małe płotki, kapsle (różne kolory), materac, piłki lekarskie, drabinka koordynacyjna, laptop, karty pracy
Przedstawione gry i zabawy są propozycją, jak zainteresować i zmotywować uczniów do pracy podczas lekcji wychowania fizycznego. Bez wątpienia są atrakcyjnym środkiem do nauki lub doskonalenia elementów techniki i taktyki gier zespołowych takich jak koszykówka, piłka nożna czy piłka ręczna. Każda z podanych gier i zabaw jest propozycją, którą można, a nawet należy modyfikować według własnych potrzeb i możliwości uczniów.
Sportowa Liga Klas to jedna z wielu metod motywacji uczniów do podejmowania aktywności fizycznej, promowania właściwych postaw w klasie w zakresie wychowania fizycznego, a przede wszystkim integracji zespołu klasowego, który poprzez zabawę i wspólny cel ma wpływ na jednostki, motywując je do ćwiczeń na lekcji.
Program upowszechniania lekkiej atletyki wśród dzieci i młodzieży – Lekkoatletyka dla każdego! – zatacza coraz szersze kręgi. Po roku funkcjonowania na poziomie szkół podstawowych, od września tego roku wkroczył do gimnazjum.
Pierwszy rok pracy w szkole nie jest czasem łatwym dla nauczyciela. Musi on podołać różnorodnym zadaniom, zwykle rozpoczyna także staż na nauczyciela kontraktowego. Wraz z rozwojem i postępem nauki, kultury, techniki i technologii informacyjnej, staje się przewodnikiem po niezliczonych i powszechnie dostępnych źródłach informacji, a także doradcą w nabywaniu różnego rodzaju umiejętności. Zadaniem nauczyciela jest zapewnienie swym uczniom prawidłowego, wielostronnego rozwoju psychofizycznego, umysłowego, społecznego, etycznego.
Przekazując konkretne elementy do poprawy można wykorzystać określone techniki, które tę czynność ułatwią. Jedną z nich jest technika składająca się z czterech kroków i nazwana została metodą FUKO.
Informacja zwrotna jest niezwykle potrzebna, szczególnie dla osób, które uczą się nowych umiejętności. Stanowi ona ważny element treningu umiejętności, korygowania własnych działań, wyciągania wniosków, nabierania adekwatnej samooceny. Zarówno pozytywne informacje dotyczące wykonywanych czynności, pochwały, jak i przekazanie obszarów rozwoju, elementów do poprawy powinno się odbywać w prawidłowy, przemyślany sposób, tak aby służyły odbiorcom.