Większość młodzieży i osób dorosłych pomija w swoim treningu etap rozgrzewki, przechodząc od razu do realizowania zamierzonego celu, nie zdając sobie sprawy, na jakie niebezpieczeństwo naraża swój organizm – uraz lub też długotrwałą kontuzję. Świadomie lub nieświadomie zapominają o najważniejszej składowej jednostce treningowej, jaką jest rozgrzewka, uważając ją za bezsensowną stratę czasu. Powodów takiej postawy może być wiele – od niewiedzy po złe wzorce i monotonność określonych zestawów ćwiczeń.
Część końcowa lekcji jest tak samo ważna jak część wstępna i główna. Niestety, często jest ignorowana. Tymczasem powinniśmy sięgać tu po konkretny rodzaj ćwiczeń: uspokajające o stopniowo malejącym natężeniu, pamiętając jednocześnie, że celem tego etapu lekcji jest doprowadzenie organizmu ucznia do stanu spoczynku.
Marzeniem każdego nauczyciela, bez względu na nauczany przedmiot, jest klasa zaangażowanych, zainteresowanych lekcją uczniów. Jak bardzo nierealne jest to marzenie – wie każdy pedagog prowadzący zajęcia z osobami, które tematem zainteresowane wcale nie są. Wypalenie zawodowe mogące się pojawić u każdego, nawet najbardziej oddanego swej pracy nauczyciela, pogłębia tylko frustrację.
Rozciąganie mięśni jest ważnym aspektem treningu każdej dyscypliny sportu. Nie ulega wątpliwości, że bez względu na to, czy uprawiamy sporty drużynowe, siłowe, sporty walki czy taniec – rozciąganie mięśni jest istotnym elementem przygotowania zawodnika. Ten ważny „składnik” rozwoju sportowca jest istotny także w sportach umysłowych (intelektualnych) takich jak np. szachy. Długie siedzenie może powodować przykurcze mięśni pośladkowych, mięśni pleców czy klatki piersiowej.
Kiedy przyjrzymy się treningom sprzed kilkudziesięciu lat, spostrzeżemy, że ćwiczenia na mięśnie brzucha polegały niemal wyłącznie na zbliżaniu i oddalaniu żeber od miednicy, czyli na pracy w jak największym zakresie. Wraz z rozwojem nauki i wiedzy o funkcjonowaniu ludzkiego układu ruchu okazało się jednak, że pod względem działania prozdrowotnego i funkcjonalnego znacznie lepszy dla tego regionu jest trening o izometrycznej charakterystyce, czyli polegający na maksymalnym spinaniu mięśni bez znaczącej zmiany ich długości.
Istnieje wiele rodzajów nawierzchni, na których można uprawiać sport, a każda z nich posiada odmienną charakterystykę. Jest to spowodowane między innymi prężnym rozwojem nowoczesnych materiałów. Nie ma jednej, idealnej nawierzchni – każda z nich ma swoje plusy i minusy. Rodzaj nawierzchni bezpośrednio wpływa nie tylko na wygodę uprawiania sportu, ale i bezpieczeństwo użytkowania.
Myślę, że wielu z nas – instruktorów sportu i nauczycieli wychowania fizycznego – stało przed pytaniem, w jaki sposób wśród swoich zawodników i uczniów rozładować agresję.
Wiedza dotycząca treningu sportowego jest coraz większa. Mam na myśli nie tylko trening wybitnych sportowców o światowej sławie, ale również rekreację ruchową dostępną dla każdej początkującej osoby chcącej zadbać o swoje zdrowie. Na rynku dostępny jest coraz większy wybór sprzętu treningowego, którego zakup nie sprawia większych problemów. Coraz większa jest również świadomość ćwiczących oraz poziom przygotowania merytorycznego instruktorów.