URZĄDZENIA I PRZYBORY
Podstawowym narzędziem do gry jest kij zwany palantem lub zbijakiem – najczęściej drewniany, zwężany ku rękojeści. Drugi istotny element stanowi piłka o obwodzie 20–22 cm i wadze 80–120 g. .
BOISKO
Boisko do gry w palanta powinno mieć 60–75 m długości i 25–30 m szerokości. Należy podzielić je na trzy pola przez narysowanie dwóch poprzecznych linii. Nie ma wyraźnych wytycznych co do powierzchni.
ZASADY I PRZEBIEG GRY
Każda z drużyn powinna liczyć 10–15 graczy. Spośród zawodników należy wybrać kapitana i jego zastępcę. Każdy z graczy ma prawo do jednego wybicia – z wyjątkiem kapitana (3 próby) i jego zastępcy (2 próby). Czas gry jest elastyczny i można go dopasować do możliwości czasowych graczy, jednak przyjmuje się, że maksymalnie rozgrywka może trwać 60 min (2 × 30 min z 10-minutową przerwą. Przed rozpoczęciem gry należy przeprowadzić losowanie, które zadecyduje, kto będzie rozpoczynał grę z tak zwanego gniazda. Zawodnicy drużyny ustawionej w „gnieździe” kolejno wybijają piłkę z własnego podrzutu, starając się odbić piłkę jak najdalej w pole. Wybicie jest nieważne, jeżeli piłka w locie przekroczy linie boczne, zawodnik nie trafi kijem w piłkę lub piłka nie przekroczy linii półmetka. Wybicie będzie również nieważne, jeżeli kij (palant) zostanie wyrzucony poza obręb pola wybić. Po prawidłowym wybiciu zawodnik stara się jak najszybciej pobiec do mety i z powrotem, zdobywając tym samym dla swojej drużyny punkt. Zawodnik po swoim wybiciu biegnie, natomiast zadaniem drugiego zespołu (inaczej „łapiącego”) jest jak najszybsze złapanie piłki i: × skucie któregokolwiek z biegnących graczy (tym samym zdobycie „gniazda”), × jak najszybsze odrzucenie piłki do „gniazda”, × złapanie piłki w „kampę” bezpośrednio z powietrza jednorącz.
[ . . . ]