CZAS DLA AKTYWNYCH
Zbliżająca się wiosna to czas, w którym wiele osób nabiera ochoty do większej aktywności fizycznej. Niestety, chęć poprawienia kondycji czy sylwetki nie zawsze idzie w parze z racjonalnym, dostosowanym do możliwości planem treningowym, co kończy się rozmaitymi dolegliwościami i kontuzjami.
Załóżmy, że przychodzi do apteki pacjent, który właśnie zaczął swoją przygodę z bieganiem i trochę przesadził z dystansem. Następnego dnia pojawiły się u niego zakwasy, gdyż jego organizm nie jest przyzwyczajony do radzenia sobie z takim obciążeniem. Sam zakwas, a raczej zespół opóźnionego bólu mięśniowego (DOMS – ang. delayed onset muscle soreness), pojawia się z reguły od 24 do 72 godzin po zakończeniu treningu i zanika sam w ciągu 5-7 dni. Sądzono, iż za ból ten należy obwiniać nagromadzony w mięśniach kwas mlekowy, ale ta teoria została obalona. Aktualnie wiadomo już, że za zakwasy odpowiedzialne są mikrouszkodzenia włókien mięśniowych, które powstają podczas wytężonego wysiłku fizycznego. Im organizm jest bardziej wytrenowany, tym ból jest mniejszy, aż do całkowitego jego zaniku.
Przy lekkim urazie możemy na jakiś czas doradzić zaprzestanie treningów i organizm jest w stanie sam sobie poradzić z dolegliwościami. Jeśli jednak w czasie przerwy od treningów ból utrzymuje się na stałym poziomie, to należy udać się do lekarza po poradę.
Co możemy poradzić pacjentowi, który uskarża się na bolesność mięśni po treningu? Oczywiście, najpierw należy ustalić miejsce urazu i rodzaj bólu. Odpowiedź na pytanie o doświadczenie sportowe i przygotowanie może pomóc w określeniu stopnia urazu i dobraniu leczenia oraz ewentualnie upewnić się co do zalecenia udania się do lekarza.
Osoby, które dopiero zaczynają swoją przygodę ze sportem, będą potrzebowały substancji przeciwbólowych i przeciwzapalnych z grupy NLPZ. Diklofenak lub ibuprofen wydają się najlepszym rozwiązaniem, działającym zarówno miejscowo, jak i ogólnoustrojowo. Niestety, kilka lat temu ograniczono możliwość rekomendacji produktów zawierających ketoprofen, a wielu lekarzy często stosowało ten rodzaj leczenia urazów u osób aktywnych fizycznie. Grupa leków, do której należy ta substancja, nie może być jednak stosowana przez wszystkich. Bardzo często zdarzają się uczulenia na leki z grupy NLPZ, objawiające się pokrzywką, wypryskiem, stanem zapalnym skóry lub astmą. Po doustnym podaniu często występują nudności, wymioty, biegunka, niestrawność lub ból brzucha, dlatego koniecznie należy zapytać pacjenta, czy nie ma problemów ze strony układu pokarmowego. Czynna choroba wrzodowa i dwunastnicy będzie przeciwwskaza niem do zastosowania tej terapii. Podobnie będzie, jeśli u pacjenta stwierdzono wcześniej ciężką niewydolność wątroby, nerek lub serca. Bezwzględnie trzeba ostrzec kobiety przed stosowaniem NLPZ, gdyż w przypadku ciąży istnieje duże ryzyko uszkodzenia płodu.
