Jeżeli chcesz, żeby Twoi uczniowie umieli w życiu codziennym wykorzystywać możliwości swojego ciała w optymalny sposób, nie możesz poprzestać jedynie na kształtowaniu kondycyjnych zdolności motorycznych. Musisz jednocześnie zadbać o element sterujący – koordynację ruchową.
Ból ma niezliczoną liczbę odsłon, a większość jego rodzajów poznajemy już w pierwszych latach życia. Niektóre są bardzo nieprzyjemne i niepożądane, ale istnieją takie jego formy, które paradoksalnie wywołujemy na własne życzenie, a nawet możemy je polubić w pewien sposób. Mowa o bólu związanym z aktywnością fizyczną i absolutnie nie chodzi tutaj o żadne kontuzje.
Nauczyciele często mają do czynienia z urazami, wypadkami z udziałem uczniów na terenie szkoły, podczas lekcji, przerwy, ale także na wycieczce szkolnej. Różnego rodzaju niespodziewane sytuacje występują szczególnie często na lekcjach wychowania fizycznego podczas gier zespołowych, zajęć lekkoatletycznych czy gimnastycznych.
Przygodę z treningiem siłowym każdy z nas zaczyna już przy próbach raczkowania. Podczas pierwszych lat życia podejmujemy się wielu innych bojów z obciążeniem własnego ciała, a głównym z nich na mięśnie grzbietu jest właśnie podciąganie. Wystarczy umiarkowana sprawność fizyczna i prawidłowa waga ciała, aby dziecko potrafiło przynajmniej raz się podciągnąć na drążku. Niestety z każdym rokiem życia ćwiczenie to sprawia coraz większą trudność, jeśli go nie praktykujemy, dlatego tak ważne jest umieszczanie podciągania w swojej aktywności fizycznej od najmłodszych lat.
W sporcie, jak i wychowaniu fizycznym, w celu oceny sprawności fizycznej można wykorzystać metody bazujące na narzędziach, takich jak: test sprawności fizycznej (Europejski Test Sprawności Fizycznej, 1993 r.), Indeks Sprawności Fizycznej Krzysztofa Zuchory, 1982 r., test sprawności motorycznej Ludwika Denisiuka 1969 r., test uzdolnień ruchowych Brace’a 1927 r., czy też FMS – Functional Movement Screen Graya Cooka 1995 r. Natomiast wychodząc naprzeciw stawianym oczekiwaniom edukacji szkolnej (dotyczącym wznowienia od września przedmiotu przysposobienia obronnego), nauczyciel wychowania fizycznego w ramach uzupełnienia treści tego przedmiotu może przygotować uczniów m.in. pod względem motorycznym. Dzięki temu podopieczni będą silniejsi również psychicznie w momencie decyzji o dalszej kontynuacji edukacji na wyższych uczelniach takich jak AWF czy też WAT, gdzie sprawność fizyczna w poszczególnych kierunkach odgrywa dość istotną kwestię.
Aspekt samoobrony na wychowaniu fizycznym dopuszcza podstawa programowa z 2017 roku dla szkoły podstawowej, gdzie w jednym z czterech bloków tematycznych (bezpieczeństwo w aktywności fizycznej) w zakresie umiejętności w klasie V–VI, jest napisane: uczeń wykonuje elementy samoobrony, tj. pad, unik, zasłona. Z zapisem tym również spotykamy się w wymaganiach (nr. II.2.8.) z podstawy programowej z 2018 r. dla liceum i technikum, w bloku tematycznym dotyczącym aktywności.
Jazda na snowboardzie z roku na rok staje się coraz popularniejsza. W ostatnim czasie nawet dorównuje narciarstwu. Zjazdy na jednej desce dostarczają wiele przyjemności. Jednak zanim opanujemy wzorcową technikę jazdy i ewolucje na snowboardzie, musimy poświęcić na to trochę czasu. W początkowym okresie nauczania dobrze sprawdzają się gry i zabawy.
Brak postępów w treningach to dosyć często spotykana „dolegliwość”, która zdarza się zarówno osobom początkującym, jak i zaawansowanym. Przyczyn takiego stanu rzeczy może być bardzo wiele, począwszy od zbyt małej intensywności treningowej, poprzez błędną technikę wykonywania ćwiczeń, niewłaściwe odżywianie, na przetrenowaniu skończywszy. W celu osiągania ciągłego progresu wyników, istotne jest monitorowanie treningu – pozwala to modyfikować plan treningowy w momencie w którym przestaje być już efektywny, a mięśnie potrzebują zmian.
Gimnastyka jest ważnym elementem ogólnego przygotowania motorycznego każdego sportowca. Niestety często przygotowanie ogólne jest zaniedbywane kosztem kształtowania technicznych aspektów procesu treningu. Ćwiczenia gimnastyczne mogą być ciekawym uzupełnieniem lekcji WF. Warunkiem koniecznym do zachowania bezpieczeństwa na lekcji/ treningu jest prawidłowe nauczanie, bez pośpiechu, krok po kroku. W poniższym artykule opiszę, w jaki sposób należy nauczać stania na rękach.
Sztuki walki w naszym kraju znane są już od kilkudziesięciu lat. Kiedyś były to tylko karate, judo, ju-jitsu i aikido. Obecnie oferta sztuk i sportów walki jest bardzo bogata i każdy może znaleźć coś odpowiedniego do swoich możliwości fizycznych.