Wiek 12–16 lat to okres wielkich przemian zarówno w sferze fizycznej, jak i psychicznej. Uczniów w tym wieku często charakteryzuje młodzieńczy bunt. Fakt, że podczas lekcji wychowania fizycznego uczeń nie jest „przykuty” do ławki, sprawia, że ujawnia całą swoją osobowość, stosunek do przedmiotu i nauczyciela, a także pozycję w grupie rówieśniczej.
Warto pamiętać, że nawet jeśli nauczyciel czy trener WF ma poczucie, że trudno mu dotrzeć do grupy, a jego słowa spotykają się z odrzuceniem, niezależnie od tego, co mówi, w rzeczywistości jego wpływ na młodego człowieka jest nie do przecenienia
[ . . . ]
Aby przeczytać artykuł w wersji elektronicznej, musisz posiadać opłaconą prenumertę.
Najmniej skuteczne są incydentalne działania profilaktyczne prowadzone przez osoby niezwiązane ze szkołą, a najbardziej efektywne – działania zintegrowane z programem nauczania, prowadzone przez osoby pracujące w szkole lub ściśle z nią współpracujące. Nauczyciele wychowania fizycznego... Czytaj więcej
Można uczyć się swojej klasy od zera, powoli, w codziennej pracy. Warto jednak podjąć wysiłki, by poznać ją trochę wcześniej i wiedzieć o niej jak najwięcej. Nieoceniona jest w tej sytuacji rozmowa z poprzednim wychowawcą lub nauczycielami, którzy... Czytaj więcej