Większość trenerów i instruktorów ruchu spotkała się z pytaniem, co sprawia, że przeciętna osoba zostaje mistrzem.Jak mistrz, zanim stał się nim, znalazł własną drogę rozwoju, jak wypracował swój indywidualny ruch, który jest płynny i w tempo, wykonywany automatycznie i dzięki temu niezwykle skuteczny? Jak zadziałała jego pamięć mięśniowa?
Trenując grupę, można zauważyć różnice między podopiecznymi, a często świetnie zapowiadający się junior jest przeciętny na poziomie seniorów. Niekiedy intensywność treningu pogłębia zahamowanie rozwoju, wtedy należy odpuścić, aby wzrost umiejętności się odblokował. Jak zadbać o zrównoważony rozwój podopiecznych, aby zminimalizować ryzyko wypalenia i kontuzji, które czasami stają się największymi porażkami sportowca? Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie metody Feldenkraisa, która może stanowić uzupełnienie i poszerzenie treningu ruchowego, aby stał się on efektywniejszy, ciekawszy i chętniej realizowany.
Jednym z czynników wpływających na rezultaty w sporcie oraz zasadniczo decydujących o sprawności ruchowej jest organizacja ciała, czyli sposób, w jaki jego części są ze sobą połączone i skoordynowane. Metoda Feldenkraisa ma za zadanie poprawę tej organizacji w celu polepszenia ruchu, czyli efektywniejszego funkcjonowania.
